3 Mayıs 2012 Perşembe


Az önce Başlat menüsünde Word’ü bulamadım.
Evet çok yetenekliyim. Bunu daha önce söylemiş olmam gerekir. :))))9
Dün yazı yazdığım halde bugün tekrar bir yazı yazma tenezzülünü gösteren parmaklarımın özel bir sebebi yok.
Farkettim de blogda çok yalnızım. Keşke okuyanım olsaydı. AMA HA GAYRET. BÖYLE BÖYLE BEN DE PUCCA GİBİ OLUCAM EHEHEHE.
Tabi ki olamayacağım, her neyse. Bu yazıyı bunları söylemek için yazmıyorum aslında.
Bu yazıyı sana bundan bir ya da iki önceki yazıda Bubu diye bahsettiğim ama o an anlatasım yok pek deyip geçiştirdiğim birinden bahsetmek için yazıyorum.
Aslında var ya, benim blogumu Karküresi’nden sonra tek okuyabilen kişi o şu an. Yani bunu kaçış yok illa ki görecek, onun için nasıl tam anlamıyla dürüst korkusuz bir şekilde yazacağım hiç bilmiyorum.
Ve ona lakap da bulmadım. Bubu lan bu zaten. Lakap gibi isim. İsmi de değil zaten iki ismi var ve iki ismi de “Bu” hecesiyle başlıyor. Şans dasljasdl
Neyse. Bubu benim açıkçası başlarda pek yakın olmadığım birisi. Aslında onunla tanıştığımda pek siklememiştim. Sonra bir şey oldu konuşmaya başladık işte. Rpg falan vardı aman öf anlatamam şimdi uzun uzun. Biz normal konuşuyorduk. Ama kız böyle çok yapmacık gibiydi. Nasıl desem hep iyi olan insanlar yapmacık gelmişlerdir bana. Ya da öyle işte.
Sonra bu yaz ben bunun kıskançlık krizine girdiği çok sevdiği birinden hoşlanmaya başlamıştım. Yok lan sanaldan salağın biri işte. Bubuya göre öyle değil ama olsun. Bu salak çocuğu Bubu o kadar çok seviyordu ki benim ve salağın yakın olmamıza sinirleniyordu. Kız aynı ben lan. Ben de Karküresiyle yakın olanları görünce boğazlarını kesip kafataslarını olmayan şöminemde yakmak istiyorum. O tarz bir şey. Addaskjasl. Ne çok random gülüyorum bu yazıda da. Çok ergenim lan :(
Neyseee. Bubu bana bu salakla yakınım diye sahteden sahteden kızıyordu. Bildiğin sahteden kızıyordu yani. Ya da sürekli ifade kullandığı için ben ciddiye alamıyordum, bilmiyorum. Kız bu salakla yakın olmamı hiç mi hiç istemiyordu. Hatta şey falan diyordu bu salağa : “Artık senin Bubu’n o oldu. Benim yerim yok burada.  Gitsem de olur bir şey fark etmez” Allah’ııım adslkjdasljdaslkjdasa. Bak yine random güldüm.
Ben de pek siklemiyordum ama ben bu durumu anlatınca şey falan dediler bana. “Bu bubu salağa aşık. Ondan sana öyle yapıyor. Bak bu bubu psikopat.”
Bana çok salakça gelmişti bu düşünce. Bubu salağa aşık olabilirdi, ama psikopat mıydı? Lan ama düşününce Bubu hep çok iyiydi. Böyle cidden kız herkese hep ama hep çok iyiydi. Bir insan hep iyi olabilir miydi? İçinde kötü düşünceleri mi vardı? Acaba o da benim kafatasımı kesip şöminesinde yakmak istiyor muydu?
Ben bu aptal sorularla kendimi Bubunun psikopat olduğuna, aslında çok iyi olmadığına sadece iyi görünen ama içinde çok kötü düşünceler olan korkulası bir öcü olduğuna inandırmıştım.
Yok lan inandıramamıştım da. Bubu bana her salakla yakınım diye sövdüğünde bu düşünce azalıyor gibi oluyordu. Çünkü çok ciciydi.
İşte sonra bir şeyler oldu ne bileyim biz Bubuyla nasıl olduysa yakınlaştık. Aslında şöyle oldu tam olarak. O Kanada’ya gitti. Kanada da ne yaptığını uzun uzun anlatıyordu hep. Çok sıkıyordu açıkçası okumak onu. Ama okudukça o öcü düşüncesini düşünen beynime sövüyordum. Lan bu kız çok iyiydi. Öcülük neyineydi?
İşte ben de sürekli nette olunca sürekli sürekli anlatıyordu yaptıklarını Karküresi ve bana. Liyım olsun bir şeyler olsun. Bir ordan bir buradan okuyor geçiyordum.
Sonra benimle ilgili sorular sormaya başladı. Ben de ona yaşadıklarımı anlatmaya başladım. O yorum falan yapıyordu. Sonra işte biz baya her bokumuzu birbirimize anlatmaya başladık.
Ve artık o da yokluğunda yokluğunu fark ettiğim, moralim bozuk olduğunda keşke gelse dediğim birisi haline geldi.
Çünkü Karküresi mesela, acıtan doğruları söyler hep. Bazen doğru olmasa da acıtanları söyler. Bazen acıtmayacak şeyleri acıtacak şekilde söyler. Ama o hep acıtır.
Bubu’ysa hiç acıtmıyordu. O gerçek olmasa da hep en iyi düşünceleri söylüyordu. Bubu hep iyiydi. Bubu hep iyi.
Ben bir olayı anlattığımda Karküresi pek bir yorum yapmaz. Demek istediğim sonuç getiren bir yorum yapmaz. Yaparsa da gerçekleşen olayın pek bir şey ifade etmediği gerçeğiyle ilgili yorumlar.
Bubu ben bir olayı anlattığımda hep olabilecek olanın en iyisini söyler ama. Hep.
Onun için başımdan iyi bir şey geçtiğinde direk Bubu’ya gitmem gerekir. Çünkü Bubu beni mutlu ediyor.
Onu bunu geçtim. Bubu, ilk başlarda tanıdığımın aksine, çok nasıl desem. İçli biri. Bilmiyorum.
Bubu’yu ben çok seviyorum.
Ve Bubu eğer bunu okursan emin ol ki seni memnun etmek için falan değil yazanlar. Sen gerçekten çok iyisin. İyi ki varsın. Seni siqerim chok ttlsn. Diyerek noktayı koyuyorum.
BU ARADA KİNDER ÇOCUĞU BANA GÜNAYDIN DEDİ. TWİTTERDAN DA BAYA BAYA KONUŞTUK LAN.AHAHAHA. AY YERİM. OLEY!
Ve yazının sonu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder