Az önce Başlat menüsünde Word’ü bulamadım.
Evet çok yetenekliyim. Bunu daha önce söylemiş olmam
gerekir. :))))9
Dün yazı yazdığım halde bugün tekrar bir yazı yazma
tenezzülünü gösteren parmaklarımın özel bir sebebi yok.
Farkettim de blogda çok yalnızım. Keşke okuyanım olsaydı.
AMA HA GAYRET. BÖYLE BÖYLE BEN DE PUCCA GİBİ OLUCAM EHEHEHE.
Tabi ki olamayacağım, her neyse. Bu yazıyı bunları söylemek
için yazmıyorum aslında.
Bu yazıyı sana bundan bir ya da iki önceki yazıda Bubu diye
bahsettiğim ama o an anlatasım yok pek deyip geçiştirdiğim birinden bahsetmek
için yazıyorum.
Aslında var ya, benim blogumu Karküresi’nden sonra tek
okuyabilen kişi o şu an. Yani bunu kaçış yok illa ki görecek, onun için nasıl
tam anlamıyla dürüst korkusuz bir şekilde yazacağım hiç bilmiyorum.
Ve ona lakap da bulmadım. Bubu lan bu zaten. Lakap gibi
isim. İsmi de değil zaten iki ismi var ve iki ismi de “Bu” hecesiyle başlıyor.
Şans dasljasdl
Neyse. Bubu benim açıkçası başlarda pek yakın olmadığım
birisi. Aslında onunla tanıştığımda pek siklememiştim. Sonra bir şey oldu
konuşmaya başladık işte. Rpg falan vardı aman öf anlatamam şimdi uzun uzun. Biz
normal konuşuyorduk. Ama kız böyle çok yapmacık gibiydi. Nasıl desem hep iyi
olan insanlar yapmacık gelmişlerdir bana. Ya da öyle işte.
Sonra bu yaz ben bunun kıskançlık krizine girdiği çok
sevdiği birinden hoşlanmaya başlamıştım. Yok lan sanaldan salağın biri işte.
Bubuya göre öyle değil ama olsun. Bu salak çocuğu Bubu o kadar çok seviyordu ki
benim ve salağın yakın olmamıza sinirleniyordu. Kız aynı ben lan. Ben de
Karküresiyle yakın olanları görünce boğazlarını kesip kafataslarını olmayan
şöminemde yakmak istiyorum. O tarz bir şey. Addaskjasl. Ne çok random gülüyorum
bu yazıda da. Çok ergenim lan :(
Neyseee. Bubu bana bu salakla yakınım diye sahteden sahteden
kızıyordu. Bildiğin sahteden kızıyordu yani. Ya da sürekli ifade kullandığı
için ben ciddiye alamıyordum, bilmiyorum. Kız bu salakla yakın olmamı hiç mi
hiç istemiyordu. Hatta şey falan diyordu bu salağa : “Artık senin Bubu’n o
oldu. Benim yerim yok burada. Gitsem de
olur bir şey fark etmez” Allah’ııım adslkjdasljdaslkjdasa. Bak yine random
güldüm.
Ben de pek siklemiyordum ama ben bu durumu anlatınca şey
falan dediler bana. “Bu bubu salağa aşık. Ondan sana öyle yapıyor. Bak bu bubu
psikopat.”
Bana çok salakça gelmişti bu düşünce. Bubu salağa aşık
olabilirdi, ama psikopat mıydı? Lan ama düşününce Bubu hep çok iyiydi. Böyle
cidden kız herkese hep ama hep çok iyiydi. Bir insan hep iyi olabilir miydi?
İçinde kötü düşünceleri mi vardı? Acaba o da benim kafatasımı kesip şöminesinde
yakmak istiyor muydu?
Ben bu aptal sorularla kendimi Bubunun psikopat olduğuna,
aslında çok iyi olmadığına sadece iyi görünen ama içinde çok kötü düşünceler
olan korkulası bir öcü olduğuna inandırmıştım.
Yok lan inandıramamıştım da. Bubu bana her salakla yakınım
diye sövdüğünde bu düşünce azalıyor gibi oluyordu. Çünkü çok ciciydi.
İşte sonra bir şeyler oldu ne bileyim biz Bubuyla nasıl
olduysa yakınlaştık. Aslında şöyle oldu tam olarak. O Kanada’ya gitti. Kanada
da ne yaptığını uzun uzun anlatıyordu hep. Çok sıkıyordu açıkçası okumak onu.
Ama okudukça o öcü düşüncesini düşünen beynime sövüyordum. Lan bu kız çok
iyiydi. Öcülük neyineydi?
İşte ben de sürekli nette olunca sürekli sürekli anlatıyordu
yaptıklarını Karküresi ve bana. Liyım olsun bir şeyler olsun. Bir ordan bir
buradan okuyor geçiyordum.
Sonra benimle ilgili sorular sormaya başladı. Ben de ona
yaşadıklarımı anlatmaya başladım. O yorum falan yapıyordu. Sonra işte biz baya
her bokumuzu birbirimize anlatmaya başladık.
Ve artık o da yokluğunda yokluğunu fark ettiğim, moralim
bozuk olduğunda keşke gelse dediğim birisi haline geldi.
Çünkü Karküresi mesela, acıtan doğruları söyler hep. Bazen
doğru olmasa da acıtanları söyler. Bazen acıtmayacak şeyleri acıtacak şekilde
söyler. Ama o hep acıtır.
Bubu’ysa hiç acıtmıyordu. O gerçek olmasa da hep en iyi
düşünceleri söylüyordu. Bubu hep iyiydi. Bubu hep iyi.
Ben bir olayı anlattığımda Karküresi pek bir yorum yapmaz.
Demek istediğim sonuç getiren bir yorum yapmaz. Yaparsa da gerçekleşen olayın
pek bir şey ifade etmediği gerçeğiyle ilgili yorumlar.
Bubu ben bir olayı anlattığımda hep olabilecek olanın en
iyisini söyler ama. Hep.
Onun için başımdan iyi bir şey geçtiğinde direk Bubu’ya
gitmem gerekir. Çünkü Bubu beni mutlu ediyor.
Onu bunu geçtim. Bubu, ilk başlarda tanıdığımın aksine, çok
nasıl desem. İçli biri. Bilmiyorum.
Bubu’yu ben çok seviyorum.
Ve Bubu eğer bunu okursan emin ol ki seni memnun etmek için
falan değil yazanlar. Sen gerçekten çok iyisin. İyi ki varsın. Seni siqerim
chok ttlsn. Diyerek noktayı koyuyorum.
BU ARADA KİNDER ÇOCUĞU BANA GÜNAYDIN DEDİ. TWİTTERDAN DA
BAYA BAYA KONUŞTUK LAN.AHAHAHA. AY YERİM. OLEY!
Ve yazının sonu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder